Μετά την μεγάλη απήχηση που είχαν τα πρώτα δύο άρθρα της κ. Νέλης Βυζαντιάδου, συνεχίζουμε μέσω του acpaok.gr την σειρά άρθρων της διακεκριμένης ψυχοθεραπεύτριας, η οποία στις ιδιαίτερες συνθήκες τις οποίες περνάμε όλοι μας λόγω της πανδημίας, θα είναι στη διάθεση μας με χρηστικές συμβουλές και άρθρα, και για την προσφορά της αυτή αισθανόμαστε την ανάγκη να την ευχαριστήσουμε για ακόμα μία φορά.
Ν. Βυζαντιάδου: «Όρια στα παιδιά»
Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας που υπαγορεύει σε πολλούς γονείς να μη λένε "όχι" προκειμένου να είναι στοργικοί, ευαίσθητοι και υποστηρικτικοί για το παιδί τους. Σύμφωνα με την Asha Phillips πολλοί γονείς υποχωρούν με μεγάλη ευκολία στην πίεση που ασκούν πάνω τους τα παιδιά καθώς επιθυμούν να είναι κοντά τους και φοβούνται το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης που μπορεί να προκύψει από την οριοθέτηση. Μπορεί επίσης να μην αποφασίζουν να πουν "όχι" για να νιώθουν και να δείχνουν μονίμως καλοί. Μια τέτοια στάση συμβάλλει στο να γίνει το παιδί ανώριμο, κακομαθημένο και να πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα εύκολα από τη στιγμή που δεν θα έχει μάθει το "όχι" και το όριο.
Πώς μπορεί λοιπόν ο γονιός να βάλει όρια στο παιδί του χωρίς να νιώθει άσχημα; Πρώτα από όλα οφείλει να κατανοήσει ο ίδιος ότι το όριο δεν είναι τιμωρία ούτε εκδίκηση. Το όριο είναι προστασία και ασφάλεια. Το όριο μεταδίδει στο παιδί αξίες και αντιλήψεις που θα το βοηθήσουν εν συνεχεία να εναρμονιστεί με το κοινωνικό σύνολο και να ενταχθεί σε αυτό χωρίς προβλήματα. Όταν ο γονιός θέτει όρια στο παιδί του, του δίνει όπλα με τα οποία θα διαχειρίζεται το άγχος του, τις αγωνίες του αλλά και θα αναγνωρίζει τον κίνδυνο. Αν δεν ξέρει ένα παιδί από όρια δεν θα είναι σε θέση να τα βάλει το ίδιο με τη σειρά του σε οποιαδήποτε παραβιαστική ή προσβλητική συμπεριφορά τρίτου.
Κάθε οικογένεια είναι ένα σύστημα και κάθε σύστημα πρέπει να έχει συγκεκριμένους κανόνες λειτουργίας ώστε να είναι ένα υγιές σύστημα. Η ύπαρξη ορίων βοηθά από τη μια τους γονείς να νιώθουν σίγουροι για το έργο που επιτελούν και από την άλλη όλο το σύστημα ώστε να αντιμετωπίζει κάθε ψυχοπιεστικό γεγονός με σταθερότητα και αποτελεσματικότητα. Το να γνωρίζει κάθε μέλος της οικογένειας ανά πάσα στιγμή τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται είναι σαν να έχει έναν οδηγό επιβίωσης σε δύσκολες καταστάσεις. Όταν τα όρια είναι σαφή, ξεκάθαρα και σταθερά παρέχουν ασφάλεια.
Τι πρέπει να προσέξεις λοιπόν ως γονιός όταν βάζεις όρια στο παιδί σου;
* πρώτα από όλα πρέπει να είσαι αποφασισμένος να βάλεις όρια χωρίς ενοχές και χωρίς φόβο - να θυμάσαι πάντα ότι κάνεις το καλύτερο για το παιδί σου ακόμα κι αν η άμεση αντίδρασή του θα είναι αρνητική
* να είσαι έτοιμος για οποιαδήποτε αρνητική αντίδραση του παιδιού καθώς δεν θα του αρέσει το όριο - τα όρια μας ξεβολεύουν γιατί μας υποχρεώνουν σε αλλαγή συμπεριφοράς και αυτό δεν είναι πάντα ευχάριστο
* να ξέρεις ότι το παιδί θα παίξει πολλές φορές με τα όρια που του βάζεις γιατί θα θέλει να δοκιμάσει τη δική σου σταθερότητα - συνέχιζε να επαναλαμβάνεις ότι το όριο είναι αυτό και περιμένεις την τήρησή του. Άλλωστε είσαι εσύ ο ενήλικας που βάζει τους κανόνες.
* να δίνεις χρόνο στο παιδί μέχρι να μάθει να τηρεί το όριο που του βάζεις - πέρα από το ότι θα σε δοκιμάσει, θα χρειαστεί να κάνει τις δικές του προσπάθειες για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα
* να ενισχύεις θετικά το παιδί κάθε φορά που καταφέρνει να τηρήσει το όριο - αυτό από κάποια στιγμή και μετά δεν θα χρειάζεται να το κάνεις καθώς το όριο και η τήρησή του θα έχουν αυτοματοποιηθεί και θα γίνονται αβίαστα
* να εξηγείς με απλά λόγια στο παιδί γιατί πρέπει να μπει το συγκεκριμένο όριο και τι εξυπηρετεί - για παράδειγμα δεν βάζεις ένα όριο γιατί έτσι θέλεις αλλά γιατί αυτό το όριο προσφέρει το Χ πλεονέκτημα
* να είσαι ευέλικτος όταν κρίνεις πως χρειάζεται να κάνεις μια εξαίρεση αλλά να εξηγείς πάντα ότι πρόκειται για μια εξαίρεση που δεν ακυρώνει σε καμία περίπτωση το όριο
* να μην είσαι άκαμπτος και αυστηρός αλλά να ενθαρρύνεις το διάλογο μέσα από τον οποίο θα καταλάβει καλύτερα το παιδί τη χρησιμότητα του ορίου
* τέλος μην ξεχνάς πως για να διδάξεις τα όρια, θα πρέπει εσύ ο ίδιος να τα τηρείς και να καθρεφτίζεις στο παιδί σου ένα πρότυπο οριοθετημένου ανθρώπου
Να θυμάσαι τα λόγια του Henry Ford: "Αυτοί που δίνουν πρέπει να βάζουν όρια επειδή αυτοί που παίρνουν σπάνια το κάνουν.". Αν λοιπόν ο γονιός είναι η φιγούρα που δίνει, θα πρέπει να βάζει όρια γιατί μόνο έτσι θα βοηθήσει το παιδί του και θα του μάθει πώς να είναι αυτόνομο, πώς να σέβεται τον εαυτό του και πώς να επιλέγει υγιείς σχέσεις.
Γραφείο Τύπου ΠΑΟΚ
Ακολουθήστε μας στα social media για να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα νέα του Συλλόγου μας:
Facebook
Instagram
Youtube
Twitter